Spotkanie z animacjami Julii Orlik w ramach cyklu "Nadzieje Polskiego Kina". Wyświetlimy poniższe filmy, a po seansie odbędzie się dyskusja z reżyserką. Wydarzenie organizowane we współpracy ze Szkołą Filmową w Łodzi.
"Mój dziwny starszy brat" (13 min)
Główna bohaterka to pracoholiczka, która podporządkowuje całe swoje życie pracy. Wierzy, że to jedyna słuszna droga i mimo, iż nie daje jej to szczęścia zaparcie utrzymuje swojej stanowisko. Zupełnie przeciwny stosunek do życia ma jej starszy brat który widząc w jaki sposób żyje jego siostra usiłuje przekonać ją do zmiany. Często zachowuje się ekscentrycznie zawstydzając siostrę przed współpracownikami i powoli uprzykrzając jej w ten sposób życie. W pewnym momencie siostra ma dosyć natarczywości swojego brata co doprowadza do częstych kłótni a w końcu do zerwania kontaktu.
"Jestem tutaj" (15 min)
Starszy mężczyzna opiekuje się swoją sparaliżowaną żoną. Mimo podeszłego wieku i własnych problemów ze zdrowiem stara się ze wszystkich sił, aby ulżyć jej w cierpieniach z dnia na dzień coraz silniejszych. Pomaga mu córka, która usiłuje pogodzić opiekę z pracą w szpitalu oraz swoim życiem rodzinnym. Każde z nich ma odmienne poglądy na to jak powinna wyglądać opieka nad chorą co prowadzi do wielu sprzeczek.
"To nie będzie film festiwalowy" (8 min)
Ten jednozdaniowy opis jest jak film – niefestiwalowy. Film o studentce szkoły filmowej, która pracuje and swoim filmem dyplomowym.
"Quidquid Latine Dictum Sit, Altum Videtur" (15 min)
Druciana dziewczyna nie chce już dłużej być z drutu, wyrusza więc w podróż, aby znaleźć rozwiązanie swojego problemu.
Każde kino narodowe potrzebuje zastrzyków świeżej krwi. Bez tego panuje w nim stagnacja, o czym X muza w Polsce przekonała się m.in. na początku transformacji ustrojowej, kiedy to nowe pokolenie nie mogło bądź nie potrafiło dojść do głosu. Na szczęście dziś nadwiślańskiej kinematografii nie trapi ten problem. Wręcz przeciwnie, trzeba uważnie śledzić festiwale, żeby pośród wielu obiecujących nazwisk nie przegapić tych, które już wkrótce okażą się diamentami i wybiją się na skalę lokalną, a może i światową.
Współcześni młodzi polscy filmowcy świetnie rozumieją i opisują współczesną rzeczywistość i jej problemy. W ostatniej dekadzie w polskim kinie nie brakowało soczystych debiutów takich, jak „Wieża. Jasny dzień” Jagody Szelc, „Eastern” Piotra Adamskiego czy „Córki dancingu” Agnieszki Smoczyńskiej. Były one powiewem świeżości, udaną hybrydą kina gatunkowego, artystycznego i autorskiego, komentujące w nieoczywisty sposób nasze społeczne i tożsamościowe „tu i teraz”.
W autorskim cyklu Drugiego Seansu – "Nadzieje Polskiego Kina" będziemy przedstawiali publiczności Narodowego Centrum Kultury Filmowej najgorętsze młode nazwiska polskiego kina, które są tuż przed pierwszym pełnym metrażem lub właśnie nim debiutują. Podczas comiesięcznych spotkań pokażemy Wam filmy wybranego autora lub autorki. Często będą to krótkie metraże – wciąż zbyt rzadko oglądane, a oglądania jak najbardziej warte.
W rozmowie z Martą Chylińską i Mateuszem Żebrowskim twórcy opowiedzą o tym, co i w jaki sposób nakręcili, ale przede wszystkim - co i kto ich inspiruje oraz napędza do tworzenia, a także skąd bierze się u nich taki a nie inny styl. Zapraszamy do wspólnego odkrywania nadziei polskiego kina!
+48 42 600 61 00 wew. 1